'Het is gelukkig niet zo’n dik boek', schrijft Nathalie en haar vriendin Guiora vult aan: 'Het boek is niet te dik en niet te dun. Ik kan best wel twee hoofdstukken op een dag lezen hoor!'Daar ben ik blij mee, meiden! Ik lees zelf ook niet graag van die ultradikke boeken, want dan weet ik aan het einde niet meer wie ik in het begin in het boek ontmoette. Als ik tenminste weinig tijd heb. Op vakantie, als ik een hele dag kan lezen is een dik boek oké.
De meiden zeggen nog veel meer over mijn boek 'Faiza is mijn held!' op de site van Mevrouw Kinderboek. Klik hier om de recensie van Nathalie en Guiora te lezen. Ze vinden het 'leuk, lief en spannend' (Guiora) en 'een zielig verhaal' (Nathalie). Ja, Nathalie, dat klopt. Ik zag ook liever een ander einde voor Faiza en de vele Mauro's in ons land, maar helaas is het in Nederland nu zo dat heel veel kinderen als Faiza geen 'happy end' krijgen!
De moeder van Nathalie vult aan:
'De kinderen hebben ook het een en ander van het boek geleerd. Zo wisten Guiora en Nathalie nog niet zo goed wat een asielzoeker was. Ze hadden op tv wel iets gezien en gehoord over Mauro, maar nooit begrepen wat er met hem aan de hand was. Mauro en Faiza dreigen beide uitgezet te worden naar hun geboorteland. In dit boek wordt heel begrijpelijk omschreven wat dit voor Faiza, haar familie en vrienden betekend. Dit vond ik erg knap gedaan!'
