Poëzie op de planken!

Het is weer bijna Kinderboekenweek! De week waarin alle ouders en ook oma's en opa's naar de boekwinkel snellen om een leuk boek te kopen met de kinderen. Uiteraard juich ik dat van harte toe! Laat ze lezen, veel lezen, daar worden ze (wereld-)wijs van.
Natuurlijk ben ik superblij als er een boek van mij wordt uitgekozen. Maar heb je die allemaal al, dan weet ik een goed alternatief.
Ouders en zeker ook grootouders kiezen vaak een volgend boek uit een serie waar het kind van houdt, omdat ze zich daar geen buil aan kunnen vallen. Maar denk deze week (eigenlijk weken, want deze week duurt twaalf dagen) ook eens aan iets verrassends, aan poëzie! Zet eens wat meer poëzie op de planken van je boekenkast! Er komen de laatste tijd zo veel mooie bundels uit die het leesplezier van je kinderen ontzettend kunnen vergroten.Ik heb er alvast twee voor jullie getest. Twee bundels die zeker in de smaak zullen vallen. Toegankelijk voor kinderen, grappig, ontroerend, mooi geïllustreerd. Er zijn meer mooie bundels verschenen heb ik horen zeggen en gelezen, maar die heb ik nog niet allemaal kunnen bemachtigen. Probeer die gerust ook! Of zet een link hieronder bij de antwoorden als je er een wilt aanbevelen. Met 'getest door' erbij.

In ieder geval hoort in ieders kast de eerste bundel van Diet Groothuis die gisteren feestelijk gepresenteerd werd: Waar ik ben!

En daarnaast staat dan liefst Querido's Poeziespektakel 5 Er zit een feest in mij!, waar je heel veel dichters en heel veel illustratoren voor weinig geld krijgt!
O ja, er staat ook een gedicht van mij in. Als dat geen mooie aanbeveling is, weet ik het ook niet meer.

Laat uitgevers door je aankoop weten dat poezie 'hot' is en dat er een markt voor is. Dan volgen er vast meer juweeltjes voor op je planken.
Dus vraag ernaar bij de boekhandel of klik erop bij de digitale winkel. O ja, nu je hier toch bent: als je digitaal koopt, doe dat dan liefst bij je eigen boekhandel. En niet alleen bij die ene grote die 'alleenheerser' wordt als we niet opletten. Door digitaal bij je eigen boekhandel te bestellen houd je een netwerk van goede boekhandels in Nederland in stand. En dat willen we toch? Vaak kun je bestellen zonder verzendkosten en/of kun je afhalen in je eigen boekhandel, wat ook weer heel gezellig is.

Gedicht voor een oma die 80 wordt

Regelmatig kijk ik even in mijn statistieken op welke zoekwoorden men op mijn blog belandt.
De vreemdste zoekterm die ik ooit had was 'mevrouw moet broekje uit'. Waarschijnlijk zocht die persoon iets anders, maar hij (zij?) kwam uit bij mijn column over de kanaries die van de staarten van de vogeltjes in de kerstboom een nest hadden gemaakt, waarna de vogeltjes in hun blote kontjes kerst moesten vieren. (Nu ik dit schrijf, bedenk ik dat de komende dagen de bezoekerscijfers wel weer onrustbarend zullen stijgen.)
De laatste weken komen er steeds weer dezelfde zoektermen boven bij dit blog. Het zijn hardnekkige variaties als 'gedicht voor een oma die 80 wordt' , 'gedicht voor 80-jarige oma' of 'mijn oma wordt 80'.
Ik zou niet weten via welke tussenstappen je dan bij mijn blog komt. Ik heb het zelf geprobeerd via die zoektermen, maar dan kom ik niet hier uit.
Ik heb alleen een gedicht over een oma die dood is, maar dat zal niet gepast zijn op haar 80-jarigenfuifje. http://www.nettyvankaathoven.blogspot.nl/2012/06/nog-meer-toptalent.html

Maar goed, waarom plaats ik dit blog?
Om de zoekers naar dat ene te gekke, wauwe, gedicht voor die leuke oma te plezieren.
Ik beloof plechtig dat er nog voor het einde van dit jaar een gedicht geschreven wordt, door mij persoonlijk, voor een oma die 80 wordt! En dat zal dan vrij te kopiëren zijn. Is dat geen mooi gebaar?
Mocht je daarna een mooie foto hebben waar je dat gedicht voor je oma voordraagt, dan plaats ik hem ook nog hier. Misschien.
Heb je haast, is ze al snel jarig of denk je, die van mij haalt vast de 80 niet, ze loopt nu de halve marathon al niet meer vloeiend uit, maar ze verdient wel een gedicht, neem dan even contact met me op. Dan kijk ik wat ik kan doen.
In ieder geval heb ik het ultieme cadeau voor in oma's achtertuin al voor je geselecteerd: klik op de foto. Echt, je doet haar nergens een groter plezier mee!

Edit:
Het gedicht is inmiddels geschreven en staat hier (klik)

Smelten voor een klein ventje!

Altijd weer spannend als je je tekst uit handen geeft aan een illustrator. Hoe zal hij/zij het lezen en hoe ziet zij/hij de hoofdpersoon? Nu had ik voor mijn Willewetedeel 'Naar het ziekenhuis' natuurlijk een fantastische illustrator toegewezen gekregen van de uitgever: Marjolein Hund
Vol verwachting keek ik uit naar haar eerste schetsen. Ze stuurde me een sfeerillustratie van het kereltje Stef. Stef is een beetje zielig, want hij moet naar het ziekenhuis om buisjes in zijn oren te laten zetten. Uiteraard moet zijn steun en toeverlaat Beer dan mee.
Of ik akkoord kon gaan met deze 'Stef'?
Daar hoefde ik niet lang over na te denken: ik zag hem en ik smolt meteen. Wat een lief kereltje en wat past hij goed in het verhaal!
Deze week stuurde ze me al wat meer schetsen voor het boek en ik kan alleen maar zeggen: het wordt weer fabeltastisch mooi! Blij, blij dus!

Tamhertendag

Afgelopen week kampeerde ik op het mooiste plekje van Nederland. Ik verklap niet in het openbaar waar dat is, de boomgaardcamping heeft namelijk maar tien plekken die verhuurd worden, dus het moet niet zo snel vol zitten dat ik geen plek meer kan krijgen.

Naast de toeristen verblijven er op de camping ook een paar los-vaste bewoners: de damherten. Zoals Bram. Een machtig mooie bok die overdag veel in het lange gras ligt, samen met een paar jongere bokken, en 's avonds komt snoepen van de appels achter de tent. Als je in de schemering te lang blijft borrelen voor de tent, staat hij stampvoetend achter je. In de nacht kan hij urenlang schijngevechten uitvoeren met een van zijn maatjes, waarbij de kletterende geweien de campinggasten uit de slaap houden. Of hij trekt er eens een uurtje voor uit om zijn gewei krakend te schuren aan de dichtsbijzijnde boom.

Het is een wild hert, niets belemmert hem in zijn tocht naar het belendende bos, maar hij verkiest de camping boven het bos, waar het overigens al bommetjevol is met andere herten en reeën. Op de foto zie je Bram in de ochtend bij de tent en even daarna zag ik de andere herten staan en liggen net buiten de poort van de camping. Het was blijkbaar hertendag.
Zowel Bram als de herten in het bos gaan er niet eens vandoor als ik met de honden langswandel. Ze gaan gewoon een stukje verderop liggen. Zoals bij veel toeristen bruist in mij nog steeds het jagersbloed. Als ik een groep herten spot, wil ik ze ook schieten, met de camera dan wel te verstaan.

Toen we op een avond in het pikkedonker terugkwamen van een strandtent (geloof me of niet: er staan daar echt geen lantaarnpalen in het bos, waar kom je dat nog tegen in Nederland!) waarschuwde een familie uit de buurt ons om niet te gaan fietsen (wat we natuurlijk toch deden). Zeker niet omdat ik twee honden in de manden op de fiets had en daardoor niet bepaald wendbaar was. We konden wel eens 'overlopen' worden door het wild. 'Kijk vooral uit voor de Tamherten', sprak de zoon des families die er allang niets meer aan vond blijkbaar. 'In de winter schieten ze de helft wel weer af,' voegde hij er geruststellend aan toe.
De hele hobbelige en bochtige, stikdonkere weg (met overstekende egels en een enkele ree) naar huis moest ik daaraan denken. Die prachtige beesten straks in een chique restaurant op het bord...
Waarschijnlijk komt er binnenkort een bord te staan aan de rand van het bos: 'Hier groeien in alle rust de lekkerste hertenbiefstukjes van Zeeland'.