Een nieuw blog


Blog van kinderboekenschrijfster Netty van Kaathoven. Zoek je informatie over een van mijn boeken klik dan rechts op het juiste label en je krijgt de selectie die je zoekt.
Blogs over enkele reizen van me vind je ook door op het juiste label rechts te klikken.
Wil je me ergens over benaderen mail dan naar zjors#casema.nl en vervang daarin de # door een @

donderdag 28 februari 2013

Hop, hop, daar komen Kai en Kira in galop!


 
Al maanden 'in de pen', maar het kostte wat tijd om de aparte vormgeving van dit omkeerboek helemaal perfect te krijgen. Nu is het bijna, bijna, bijna zover dat het boek naar de drukker kan.
Of eigenlijk: de twee boeken. Want het zijn twee boeken in een kaft en dan als omkeerboek.
Jawel!
Eentje over Kai en eentje over Kira die allebei dromen van een pony.
Hier zie je Kira voor het eerst op de pony van haar vriendin rijden.



En vergeet die leuke, onhandige, onstuimige Kai niet die de perfecte pony heeft gevonden om op te rijden. Een woeste shetlander die hem alle hoeken van de rijbak laat zien en hem regelmatig zand zal laten happen.
Ja, Kai, makkelijker kunnen we het niet maken voor je.
Hier lijkt het nog goed te kunnen gaan!

O ja, vergeet ik bijna te melden dat Ina Hallemans de prachtige illustraties maakte. En daarnaast staat het boek ook nog eens boordevol foto's van pony's en megaveel visuele grapjes.

Over een maandje of zo in de winkel!
Sparen alvast!

woensdag 20 februari 2013

Wat zit er in de pen in 2013?

Bij tijd en wijle moet ik allereerst voor mezelf en daarna zeker ook voor jullie, trouwe lezers, eens op een rijtje zetten wat er nog te verwachten valt. Ik doe dat meestal per kalenderjaar, ik mik op minstens vier boeken per jaar.
Dus wat doen we in 2013?

Allereerst kwamen al uit:

* Paniek om Jumper (deel 5 uit de serie De Paardenmeiden) in januari.

* Een daverend onweer kwam in februari als achtste en laatste Gestreept Boekje uit. Het laatste omdat de serie na dit schooljaar compleet is en de uitgever geen nieuwe boekjes meer gaat plannen. De illustraties zijn weer van Pyhai .

Druk bezig zijn we nog met:

* Kai en Kira deel 1 (Kai en Kira willen een pony). De illustraties van Ina Hallemans zijn af. De foto's die in het boek komen zijn gemaakt. En nu is de vormgever druk met allerlei frutsels en fratsels rondom de tekst en de illustraties om er een geweldig en ook apart ponyboek van te maken. Ik verwacht het in maart of april. De serie is bedoeld voor jongens en meisjes van 6 tot 9 jaar.

* Naar het ziekenhuis. Dit nieuwe deel in de serie WilleWete is ook al geïllustreerd door Marjolein Hund en gaat nu naar de vormgever. Waarschijnlijk is het boek in mei te koop. Weer met prachtige uitklappagina en heel veel info over het ziekenhuis voor kinderen vanaf 4 jaar.

* Dan schreef ik een eerste versie met de werktitel Een valse pony? voor uitgeverij De Inktvis. Naast de paardenserie en de ponyserie nu dus ook een MakkelijkLezenboek voor meiden die van pony's houden maar niet zo vlot lezen.

* Voor de Paardenmeiden maakte ik een deel 6, maar dat is wat anders dan anders. Wat het precies geworden is houd ik nog even geheim.

Dat is al een mooie lijst zo, dacht ik zelf tevreden.

Daarnaast gaan er na maart twee, of misschien drie talentvolle stagiairs van de illustratieafdeling van Sint Joost illustraties maken bij twee (of drie) verhalen van me. Daar maken we dan uiteraard ook boekjes van, maar dat wordt een kleine eigen oplage.

Een van die verhalen zou vorig jaar ook al geïllustreerd worden, maar die stagiaire heeft uiteindelijk halverwege het werk niets meer van zich laten horen. En reageert nergens meer op. Dat kan dus ook blijkbaar. Het lijkt mij een beroepshouding waar je niet ver mee komt.

Tot op heden is dat de enige slechte ervaring die ik heb met stagiaires, de overige mensen waar ik mee heb mogen samenwerken hebben topwerk afgeleverd! Er staat dus een heel talentvolle nieuwe groep illustratoren klaar is mij wel duidelijk geworden.

zondag 10 februari 2013

Ik zie scharkens, alaaf!

Van verre zag ik ze al staan, vier lichtbruine schapen in de sneeuw.

Zjors bleef belangstellend bij de omheining van betongaas staan snuffelen. Blijkbaar woeste schapen, dacht ik. Meestal staan ze achter een wankel draadje. Zeker niet achter een stroomdraad plus prikkeldraad plus betongaas.

Toen viel me pas hun vorm op. Geen dikke wolbol met vier stokjes eronder, maar een ovaal met vier stevige stappers. En toen pas kwam het huh?-moment!

De schapen knorden luid, hadden een stopcontact als neus en stonken als - juist ja - varkens.
Even dacht ik nog: zo verzin je ze niet. Dan zeggen ze dat je verhaal niet geloofwaardig is als je zo twee dieren mixt, maar ik kon er echt niet omheen.

Voor mijn neus stonden vier schaapvarkens, zeg maar scharkens, enthousiast de aarde om te woelen. Daar waren ze trouwens erg goed in. In een stief kwartiertje hadden ze een half perceel twintig centimeter diep omwoeld. Lijkt me ideaal als je in de lente je moestuin weer in wilt zaaien.

Nou ja, oordeel zelf. Is het een scharken of niet. Of wacht, het is carnaval, zijn ze verkleed?

(En kom nou niet aanzetten met dat het Mangalica-varkens zijn uit Hongarije. Zo on-sprookjesachtig! Het zijn scharkens uit Gemonde. Of all places!)

Klik op de foto's voor een vergroting.