Ze deden het echt en serieus

(Lees eerst: het voorafgaande )

Nog een laatste keer de honden uitlaten voor het slapengaan leerde me dat het vreemde geluid zowel in intensiteit was toegenomen, als zich een stukje verplaatst had. Naar de bloempotten voor de veranda. Hoe kon dat nu? Er zat toch zeker geen apparaat in een bloempot?
Ik besloot een laatste onderzoek te doen en als dat niets opleverde moest er maar iets vreselijks gebeuren als we sliepen.
Dat moest dan maar.

Ik verplaatste een bloempot en keek in de ogen van een padje.
Ik verplaatste nog een bloempot en verdraaid, daar zat de boosdoener!
Hoe kon er zo veel geluid komen uit zo'n klein wezentje.
Ik vond het een (vroedmeester-)padje van niks. Maar als hij zijn flanken uitzette, kwam er zowel rechts als links een bult opzetten die bij het inklappen een perfect metalen geluid produceerde alsof... juist ja, alsof er een batterij op was.
Meneer was duidelijk op vrijersvoeten en dat ik mijn lamp op hem richtte was geen probleem. Hij wilde eens even lekker van bil. Van hoppatee en hupsakee. Met zijn tweetjes schuifelend en wippend tussen de gladiolen.
En daar stonden dus die nacht twee middelbare dames met hun telefoon en hun fotocamera gebogen over twee seksende padjes die er zo klein uitzagen dat ze waarschijnlijk de paddenkleuterschool nog niet hadden doorlopen.
'Ze doen het echt en serieus,' zeiden we tegen elkaar, terwijl we daar die pornofilm met veel gegiechel opnamen op de telefoon.
Ja, ze deden het echt en heel serieus, vol overgave en met veel kabaal.
Daarna was het mannetje heel erg stil en konden wij zowaar slapen.
Hij had de batterijen heel erg goed opgeladen.
Wat een rust.