Zodra je de stad uit bent alleen maar brem, brem, brem. Prachtig mooi en heerlijk ruikend.
En overal de meest prachtige rozen. Wel een soort van nationale bloem, geloof ik.
En bermen vol met paarse bloemen.
En heet, heet, heet!
Overal aftandse Sovjetflats. Veelal nog deels bewoond, maar deprimerend.
En gebouwen die ooit grandeur hadden.
Het geboortehuis van Stalin, verplaatst naar het museum in Gori. Ik ben er niet in geweest, als een soort van protest. Hij wordt, volgens ze zeggen, daar verheerlijkt en kritische vragen of opmerkingen aan de gids gericht zijn verboden.
Buiten stond de privétrein waarmee hij door de Sovjetstaten reisde.
Een oeroude bron waar je vreselijk vies water kon tappen. Als je dat drinkt krijg je nooit meer enge ziektes. Maar ik heb het stiekem in de bloempot gegoten. Stom, stom!
Vroeger poseerde men al bij de bron.
Mooie balkonnetjes. Het brondorp was een soort Valkenburg geworden.
Gelukkig aan het eind van de dag nog een oud fort, dat misten we nog vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten