Uitdaging noemt ze dat!

Ze weet dat ik superklein ben. En dat ik dat zelf af en toe vergeet, geeft haar niet het recht om net te doen of ik een labrador met stevige kiezen ben. Toch?
Ze weet dat ik bijna al mijn tanden kwijt ben; familiekwaaltje.
En toch gooit ze elke keer weer een dikke stok in het water. Grijp je uitdaging, roept ze dan.
Maar die laat ik niet drijven, zekers te weten van niet!
Ik laat me niet kisten, o nee!!