Ja, dat heet werk!

'Werk jij nog wel eens?'
Die vraag wordt me vaak gesteld als mensen me te vaak (met een laptop of een schrift) zien zitten in de bossen van Oostkapelle of aan de oever van de Dommel. Of als ze me zien rondhobbelen in de manege in de buurt of juist op een paardenranche op Texel. Of ik zit zomaar ineens op een terras in Amsterdam.
Ja, mensen, ik kan jullie geruststellen, ik werk hard al ziet het er niet zo uit. Elk jaar streef ik naar vijf nieuwe boeken en dit jaar kom ik daar wel overheen. Alles wat je ziet, is dus waarschijnlijk een noodzakelijk kwaad voor mijn boeken. Werk, werk, werk! Research heet dat of inspiratie opdoen of creatief werken of desnoods: netwerken.
Sinds ik schrijf, heb ik het mooiste beroep van de wereld!

Afgelopen week bezocht ik de Tubbergse Paardendagen. Jawel, u raadt het al, werk!
Ik keek onder andere een hele dag naar de kont van dit geweldige paard: Emma.
Ziet het er niet uit als hard werken?
Ik zong daarbij Blanche en zijn peird . Een schitterend vergeten lied van Willem Vermandere, waar je helemaal relaxed van wordt. ("Dat is voor die twee toch zo simpel 't geluk. Ze verstaan mekaar met nen simpele judjuk.")
Bedankt Emma, voor het geduldig trekken van de kar de hele dag, zodat ik van het uitzicht kon genieten. Bedankt Lisette en Andre, dat ik met jullie mee mocht!
O ja, sorry nog dat ik de enige taak die ik had niet naar behoren vervulde.
(Vertel het niet verder, maar ik verloor halverwege, in de blub van een modderpassage de stempelkaart waar ik op zou passen!)

Ik leerde hoe mennen in zijn werk gaat en hoe leuk en ontspannen dat is. Zodat mijn Paardenmeiden in deel 8 ook eens kunnen gaan mennen!
Ook geleerd op die dag: tanden poetsen bij je paard doe je gewoon door de broeskop van de slang (waarmee je haar lekker afspuit na de rit) in de mond te stoppen! Emma genoot!
Zie je wel: research.

Gebeurt er nog wat?

De opmerkzame lezer zal gezien hebben dat er de laatste tijd weinig nieuws op mijn website vermeld werd. Daar komt verandering in, hij wordt binnenkort gereviseerd!

Maar dat jullie niet denken dat er in de tussentijd niet gewerkt wordt! Vandaar alvast een overzicht van (snel tot over een tijd) te verwachten zaken:

* Allereerst is net het boek Thuis van www.silviebuenen.nl en mij uitgekomen. We zijn er allebei superblij mee!



* Dan volgt alweer snel (september of oktober)Naar de manege, het prentenboek in de WilleWete-serie dat Margot Senden zo prachtig illustreerde. Een prentenboek over maneges en paarden voor kinderen van ongeveer 4 tot 6 jaar. Het is op een haar na klaar.

* In het voorjaar volgt een nieuw deel in de Willewete-serie. Naar het ziekenhuis is net 'proefgeluisterd' door Stef van 3 en Niek van 5. Ze hebben het bijna helemaal goedgekeurd. Vooral de kleurtjes gips en de cliniclowns stelden ze erg op prijs. Marjolein Hund gaat het illustreren en daar heb ik al hoge verwachtingen van.

* Ondertussen schrijf ik driftig verder aan Paniek om Jumper dat in januari 2013 gaat verschijnen. De helft staat op papier en het wordt een tranentrekker. Wees voorbereid!

* Het eerste deel van de ponyserie over Kai en Kira hoeft 'alleen nog maar' geillustreerd te worden en dan kan het ook in november in de winkels liggen. Een combinatie van foto's en illustraties gaat dat worden. Vast heel mooi!

* Dan verschijnt er (waarschijnlijk in januari of februari) een nieuw boek van me in de serie Gestreepte Boekjes. Een daverend onweer gaat over twee kinderen die in hun kano afgedwaald zijn van de groep en in een vreselijk noodweer terechtkomen.

* En ondertussen is er nog een stagiaire heel hard aan het werk om een verhaal van me te illustreren. Over dat geheime project vertel ik over een tijdje meer.

* En o ja, er is nog een 'nieuwe' uitgever bezig met de redactie van een 12-plusboek. Dat geheime project verschijnt waarschijnlijk ook dit najaar. Niet vergeten, dat was ook nog zo...

* De mensen die 'Zusje, dat ben ik' wilden lezen, maar niet meer zulke goede ogen hebben kunnen blij zijn dat van 'Zusje' binnenkort een luisterboek verschijnt. Ook voor alle mensen die nog goed kunnen lezen, maar liever luisteren.

Dat is dacht ik voorlopig toch een prachtig lijstje om mij van de straat te houden? Niet dan?



Meeleescd's

Uitgeverij Bontekoe maakt van Makkelijk Lezenboeken meeleescd's. Deze cd's die voorgelezen worden in het leestempo van de lezer en waarbij elke klank apart uitgesproken wordt, zijn bedoeld voor kinderen die moeite hebben met lezen. Terwijl ze een boek lezen, luisteren ze tegelijk naar de tekst. Daardoor gaat het lezen steeds makkelijker.
De cd's zijn dus niet bedoeld als luistercd, zonder het boek erbij. Daarvoor gaat het voorlezen te traag.
Er zijn net weer twee meeleescd's van boeken die van mij uitgegeven werden in de Kokkelreeks van de persen gerold: Verstopt en Bats Boem Baf. Van Een held in pyjama was er al langer een meeleescd.

En toen kwam alles toch nog goed

Als je op de laatste bladzijde van je boek zo'n schitterend plaatje kunt laten zien aan je lezers, dan denk ik dat ze met een blij gevoel het boek dichtslaan. (Klik op het plaatje voor een vergroting). Stagiaire Silvie Buenen maakte ook uiteraard deze illustratie voor ons boek Thuis. Een soms schrijnend, soms humoristisch, soms warm verhaal over het meisje Olly dat niet weet waar en bij wie ze thuishoort.
Aan het einde heeft ze (voorlopig) haar plekje gevonden. Zoals je waarschijnlijk uit de illustratie kunt oppikken.

Silvie is nu nog even aan het stoeien met de vormgeving (want dat gaat deze creatieve duizendpoot ook zelf aanpakken) en dan kan het boek naar de drukker.
Ons eerste plan was een kleine oplage, alleen voor onszelf, maar de reacties zijn zo juichend en de bestellingen rolden binnen, dus het worden echt een heleboel dozen boeken die straks worden afgeleverd!
Bestellen kan natuurlijk nog, de drukpers rolt nog (net) niet. Graag zelfs.

Blije bloemen

    

Waarschijnlijk alleen maar om mensen blij te maken besloot iemand dat er een mandvol bloemenzaad moest worden gestrooid op een braakliggend terrein, naast de parkeerplaats waar alle chagrijnige mensen (weer een bewolkte zomerdag) hun auto plaatsen. En verdraaid, het werkt. De een na de ander keert zich meteen verheugd naar de bloemen, zoekt het fototoestel of de telefoon en knipt een, twee, veel plaatjes van de uitbundig bloeiende klaprozen. Klaprozen zijn blije bloemen. Van zichzelf. Net als een lachende baby of een puppy toveren ze een glimlach op ieders gezicht. Wat mij nog blijer maakt is dat er nergens een groot bord midden in het veld staat met daarop: Deze bloemen worden u aangeboden door...

Helemaal in vakantiestemming door die zachtjes op de wind wuivende klaprozen besluit ik op het terras in de buurt een kop thee te gaan drinken met vooral iets lekkers erbij. Wat kan mij dat pakje drinken in mijn rugzak en die karige boterhammetjes met kaas schelen. Fuck the crises, geld moet rollen! Mijn geld ook! Als ik ietsje verder ook nog een stalletje aan de zandweg tref met potjes honing en jam erin besluit ik ook nog een tientje te besteden aan deze plaatselijke lekkernijen.

Eigenlijk, nu ik erover nadenk, word ik van een veldje klaprozen veel blijer dan van 130 kilometer scheuren op de snelweg. Iets wat mijn rammelende bestelautootje toch niet aankan, bleek toen ik op weg naar dit klaproosveldje was. En wat ons land veel, heel veel, geld heeft gekost. Enkel en alleen om die paar scheurneuzen een heel klein kickmomentje te bezorgen (zie eens hoe hard ik kan!) wat waarschijnlijk na een maand al niet meer werkt.

Dus eigenlijk (politieke tip!) is het veel slimmer om in elk dorp en in elke stad flink veel velden met klaprozen in te zaaien. Weg crisis, mensen gaan hun geld over de balk gooien. Geloof me nu maar.

Toevallig of niet, terwijl ik de klaprozen fotografeerde kwam het nieuws dat Nederland uit de recessie is. Zie je nu wel! Wat een kleine uitgave van mij (met bijbehorende grote gedachte) al niet kan doen. 

Een boek waar ik blij van word

Silvie Buenen, stagiaire van de Academie Sint Joost, maakte al een afbeelding voor een ansichtkaart voor me. Maar vandaag hadden we een bespreking over het boek 'Thuis' dat ze ook illustreert. En ik kan alleen maar zeggen dat ik er helemaal blij van word! Hiernaast zie je de voorkant van het boek. Klik op het plaatje voor een vergroting.

Oordeel zelf over haar illustraties en laat als je dat leuk vindt een reactie achter op dit blog. Silvie vindt het in ieder geval leuk om meer reacties te krijgen dan van mij alleen. Zowel juichende reacties als kritische kanttekeningen.

'Thuis' gaat over het eigenwijze meisje Olly dat steeds met haar ouders (kunstenaars) moet verhuizen naar weer een nieuwe anti-kraakwoning. Ze is dat helemaal zat na veertien verhuizingen binnen de elf jaar van haar leven! Eindelijk vindt ze in het bos in de omgeving van het landhuis waar ze nu woont een vriend: de oude man Charles. Hij leert haar en haar vriendin Belle veel over de natuur en geeft haar eindelijk een gevoel ergens thuis te horen. Maar natuurlijk hebben haar ouders alweer een nieuwe stek bedacht: deze keer gaan ze naar Frankrijk.

Het boek is bijna af en dan gaat het gedrukt worden.
Het is afwijkend qua vorm. Het wordt een boek in oblongformaat, dus liggend of 'overdwars'. Het bevat ongeveer 44 pagina's, waarvan 8 pagina's in kleur.
Bestellen kan bij mij of bij Silvie. Voor de snelle beslissers kost het boek 12,90 exclusief verzendkosten. Geen geld, zou ik zo zeggen als je een van de eerste originele 'Silvie's' in je boekenkast wilt hebben. Want daar gaan we vast nog veel van horen en zien, deze talentvolle dame!

Nog meer toptalent!

Ik plaatste al twee ansichtkaarten op dit blog van talentvolle stagiares van Sint Joost.
Maar daar bleef het niet bij.
Silvie Buenen maakte een schitterende illustratie bij mijn gedicht 'Mijn oma is een foto'.
En ze illustreert op dit moment ook nog een boek van me, met de meest prachtige illustraties!

 

Agnes Loonstra verwende me schandelijk met twee cadeautjes: haar illustraties bij mijn gedichten 'Ayla' en 'Marokko'. Gedichten die in ieder geval veel gebruikt zullen worden bij de volgende kinderboekenweek die over de multi-culturele wereld gaat.
De illustraties zijn nu naar de drukker om mooie ansichtkaarten te worden.

Ik geniet echt van de samenwerking met deze jonge talenten!
Hun websites vind je als je hier boven hun namen aanklikt, dus schroom niet om hen te contacteren als je een opdracht hebt! Doe het voordat ze het te druk krijgen (vrijblijvend advies).