Een nieuw blog


Blog van kinderboekenschrijfster Netty van Kaathoven. Zoek je informatie over een van mijn boeken klik dan rechts op het juiste label en je krijgt de selectie die je zoekt.
Blogs over enkele reizen van me vind je ook door op het juiste label rechts te klikken.
Wil je me ergens over benaderen mail dan naar zjors#casema.nl en vervang daarin de # door een @

vrijdag 5 april 2013

Turkije 6 - Special price for you!

Verplicht nummer tijdens de reis, het bezoeken van bedrijven die je wat aan willen smeren. Hoe het financieel precies werkt, weet ik niet, maar in ieder geval zijn de reizen zo goedkoop (en dan koos ik nog de duurste organisatie) omdat de hele groep wordt meegesleurd naar een opdringerige verkoopdemonstratie die vermomd is als een bezoek aan een stukje authentiek Turkse arbeid.
Hier waren we in een tapijtknoperij. Het info-deel vond ik zeker interessant. Knap hoe de vrouwen vingervlug de ieniemienie knopen legden. Allemaal in bedrijfskleding, model vormeloos.
En ik ben ook altijd dol op weetjes zoals de lengte van een draad die van een zijdecocon kan worden getrokken: 1,4 kilometer! Onvoorstelbaar.

De verkoopmanager deed het voorkomen alsof het om hier gemaakte (wollen en zijden) tapijten ging, echter de snelheid waarmee een tapijt vordert zou betekenen dat er honderden vrouwen hier zouden moeten werken om alle duizenden
tapijten in zijn verkoophallen te kunnen produceren.
Ik denk dus eerder dat de vrouwen daar als een soort 'aankleding' zaten, het ging hun erom dat we onder het genot van een glaasje ondrinkbare appelthee (een poeder aangelengd met heet water) zouden worden verleid tot aanschaf van een zijden handgeknoopt tapijt van 10.000 euro of meer. Thuis afgeleverd, of als het klein was, meegenomen in een daar verkregen tas. Een simpel handgeknoopt wollen tapijtje van een 2000 euro mocht ook, hoor. Om dat te bereiken besprongen zo'n vijftien medewerkers ons na de demonstratie om ons mee te tronen naar aparte verkoopzalen.
Dat geld had ik dus niet in the pocket, en ook niet op de bank staan, dus kocht ik bijgevoegde fabriekgeproduceerde muismat voor 2 euro. Met gouddraad, kom daar nog maar eens om!
Eigenlijk had ik er een leuk kelimtapijtje willen kopen, want dat had ik nu net nodig. Maar daar werd zo minderwaardig over gedaan (geweven dus stukken goedkoper dan geknoopt) dat ik de zaak snel verlaten heb en hier maar een keer naar een meubelgigant afreis. Lekker puh!

Zoals overal waar we kwamen ging ook hier de eigenaar uitgebreid in op het gevolg van Turkije bij Europa en de invoering van de euro.

Nu waren de vrouwen nog tevreden met een euro of veertig per maand. Als Turkije zich aan zou sluiten bij Europa zou hij het minimumloon moeten betalen en zou deze arbeid dus verdwijnen.
Ik weet niet of ik dat erg vind dat de tapijten voortaan machinaal gemaakt worden. Het lijkt me een hondenbaan, dat knopen met de hand.
Een leek ziet het verschil niet en wie wil er nu tegenwoordig nog een tapijtje dat 80 jaar meegaat? Na 20 jaar wil je wel weer eens op Tweede Paasdag naar de meubelboulevard voor een fris onderleggertje, dacht ik zo.

(Klik op de foto's voor een vergroting)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten