In veel landen waar ik kwam zag ik mooie mensen om te fotograferen. Ik vraag het altijd, meestal door te wijzen naar mijn fototoestel of telefoon en vervolgens naar de persoon. Handgebaren zijn universeel in elke taal. Ik ben eraan gewend dat mensen weigeren of dat ze geld vragen als je een foto wilt maken.
Maar niet hier.
Iedereen die ik het vroeg reageerde enthousiast. Ja natuurlijk mocht ik een foto maken. En dan na het maken willen ze de foto zien op de telefoon of op het fototoestel en wordt de halve omgeving erbij gehaald om samen te schateren van het lachen om de foto. En daarna kwam vaak het leukste deel van het fotograferen. De gefotografeerde boog dan dankbaar haar hoofd, met de handen samen geslagen voor het gezicht en bedankte me dat ik haar de moeite waard vond om thuis nog naar te kunnen kijken.
Zo had ik het nog nooit bekeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten