En de woestijn dan, Netty, waar blijven de plaatjes van de woestijn?
Nou, oké dan.
Jordanië bestaat voor 95% uit woestijn, maar dan niet de saharauitzichten met zandduinen en vergezichten. Meer rotsen en keien in allerlei soorten en maten. Dat levert ook schitterende plaatjes op.
Volgens onze geweldige gids Bassam hebben de echte woestijnbewoners geen goed voorstellingsvermogen en weinig fantasie. Om die eigenschappen te ontwikkelen heb je namelijk diverse prikkels nodig. Je moet veel verschillende zaken zien en meemaken.
Voor woestijnbewoners bestaat het leven uit een en dezelfde rotskleur en bestaat de horizon enkel uit diverse formaties rots en zand.
Ik kan me bij die uitspraak wel iets voorstellen. Misschien moet ik dus maar veel op reis en veel gaan zien om mijn fantasie voor verhalen aan te wakkeren. Dat is geen straf, kan ik je zeggen.
Ik meen links op deze foto twee mopperende oudjes te ontdekken in de rotsen, die boos toezien op de 'grote kinderen' die met autootjes aan hun voeten racen. Wij scheurden een paar uur door deze prachtige woestijn van Wadi Rum. We werden af en toe door stofwolken gepasseerd die veroorzaakt werden door waaghalzen uit Saudi-Arabië. Dat land ligt zowat om de hoek en daar schijn je niet zo lekker te mogen racen, terwijl de benzine er maar een grijpstuiver kost. Dus dan ga je naar de zandbak/rotsbak van de buren.
Toen onze chauffeurs even een sprintje trokken -Jiehaaa!!!- omdat iemand in de volgauto had gezegd dat ze de chauffeur maar een watje vond, moesten we ons toch wel stevig vasthouden aan het primitieve bankje dat in de laadbak was geplaatst. Toen we uitstapten zagen we dat de bankjes er gewoon los in stonden, morgen moest er waarschijnlijk weer een schaap of wat in de bak en moesten de bankjes dus verwijderd worden. Zeker is wel dat dit soort zitplaatsen bij ons in de jaarlijkse autokeuring tot opgetrokken wenkbrauwen zouden leiden. Mijn fantasie werkte wel goed in de woestijn, ik zag er al drie angstige toeristen met bankje en al over de reling kieperen.
Ook ontbrekende achterlichten en een haperende startmotor zijn geen probleem in de woestijn, merkten we. Agenten zijn er niet en er is altijd wel een heuveltje waar je de auto op kunt plaatsen waarna hij pruttelend naar beneden holt.
Maar de zonsondergangen zijn er onvergetelijk. Daar kun je dus gerust een levensgevaarlijk ritje in de woestijn voor overhebben!
(Klik op de foto's voor een vergroting)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten