Dan kies ik wel een ander boek ...

Een paar keer per week komt er een vraag per mail voor een boekbespreking. Sinds ik veel antwoorden op vragen op mijn website heb gezet, hoef ik zelden meer te beantwoorden wat mijn lievelingskleur is en hoeveel kinderen ik heb.
Meestal zijn het heel aardige en beleefd geformuleerde verzoeken, soms zelfs door de ouders gestuurd omdat de kinderen zelf nog maar net een paar woorden foutloos kunnen typen.

Maar sommige leerkrachten zijn veeleisend, en de kinderen volgen moeiteloos in hun dwingelandij:
'ik moet bij mijn boekbespreek een bieografie doen, dan krijg ik twee punten eksta. wil je me een bieografie sturen van jouw?'
'Nee, helaas, dat wil ik niet. Ik denk dat je die zelf moet maken. Maar stuur me je vragen, dan geef ik antwoord en dan kun je zo zelf een biografie maken.'
'ja sorry, hoor, dat kan niet. het is al voor morgen.'
'Dan heb je nog een middag en een avond. Kom maar met die vragen.'
'ik moet zo naar paardrijden en vanavond zit ik op ballet. dus dat kan niet en nu krijg ik dus een onvoldoende. door jouw!'

In ieder geval schrijft ze 'jouw' consequent fout, denk ik dan. Ik houd wel van consequente meisjes.

Vandaag kreeg ik de volgende mail:
'Ik doe mijn bespreking over help een geheim. kan je me 32 boekenleggers sturen van dat boek? is voor in de klas.'
'Helaas, ik heb geen boekenleggers van dat boek. Ik heb wel hele mooie ansichtkaarten van de covers van andere boeken en gedichtenkaarten. Niet voor de hele klas, maar als je me een adres stuurt dan stuur ik er een stuk of zeven op. Heb je iets om te laten zien bij je bespreking.'
'o, laat dan maar zitten. dan kies ik wel een boek van iemand die wel boekenleggers heeft.'