Dertig stuks kinderen van een paar turven hoog bemanden de groep 3 die ik bezocht om over mijn boeken te vertellen. Ze konden al heel goed lezen, want het was al mei en ze konden zeker weten ook erg goed schrijven! Allemaal! Op mijn vraag wie er later schrijver wilde worden, gingen veel vingers omhoog. Brandweerman, fotomodel en popster zijn blijkbaar uit, leve de schrijvers in de dop!
Aan het einde van mijn les ging er een aarzelend vingertje omhoog. Een jongetje dat net nog zo enthousiast had verteld waarover zijn eerste spannende boek zou gaan (piraten met enge monsters gemixt), stelde weifelend de vraag: 'Kun je ook schrijver worden als je geen printer hebt? Want mijn mama wil geen printer kopen.'
Groot was zijn verbazing en daarna zijn vreugde toen ik hem vertelde dat de boeken niet uit mijn printer hoeven te rollen, maar dat de uitgever daar een drukker voor in de arm neemt. En dat ik tegenwoordig alles digitaal kan sturen naar mijn uitgevers. Dat zou hij eens even aan zijn mama gaan vertellen! Niets stond zijn carrière als bestsellerauteur nog in de weg!
Hij heet Pedro, houd hem in de gaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten