Een nieuw blog


Blog van kinderboekenschrijfster Netty van Kaathoven. Zoek je informatie over een van mijn boeken klik dan rechts op het juiste label en je krijgt de selectie die je zoekt.
Blogs over enkele reizen van me vind je ook door op het juiste label rechts te klikken.
Wil je me ergens over benaderen mail dan naar zjors#casema.nl en vervang daarin de # door een @

dinsdag 30 juli 2013

Tsjechië 4 - The wiefoek is still broken

(Lees eerst: http://www.nettyvankaathoven.blogspot.nl/2013/07/tsjechie-3-wiefoek-is-broken.html)

Ons handig mannetje


De volgende ochtend zaten we spic en span tegen onze gewoonte in al om 8 uur voor de camper met de gebroken wiefoek. Want ja, hij zou komen, ons handige mannetje. Misschien om 8 uur, misschien om 9 uur of later. En dan zouden we hem vast moeten volgen naar een of ander handig oord waar hij handig de wiefoek zou repareren. Dan konden we natuurlijk niet met verwarde haren nog in bed liggen.
We wachtten en wachtten.
En wachtten en wachtten.
Maar ook om 10 uur nog geen handig mannetje.
Ik besloot het tunneltje onder de snelweg te nemen en aan de overkant bij de benzinepomp om raad te vragen, daar zou vast wel iemand Engels of Duits spreken. (Ja, vreemd genoeg liggen campings in Tsjechië soms niet alleen aan een zwempoel, maar ook nog aan een snelweg)

Een ander handig mannetje


Maar ook hier: geen woord over de grens. Een schichtig meisje werd bij een pomp vandaan geplukt. Het viel me de hele vakantie al op dat de jonge mensen die wel een enkel woord over de grens spreken bijzonder giechelig dan wel schichtig dan wel wegrennerig werden als hen gevraagd werd een  woordje te vertalen. Het bravoure waarmee vrijwel elke Nederlander zijn volledig verbasterde talen spreekt, ontbreekt hier volledig. Maar goed, het lukte dit meisje om de pompmeneer duidelijk te maken wat mijn probleem was.
Ook hij belde zich een slag in de rondte met de heuglijke mededeling na afloop dat redding onderweg was. Naar de benzinepomp, want waar onze onzichtbare auto gebleven was, was voor de meneer nog steeds een raadsel. Over 5 minuten met een kleine of grote marge zou mijn handig mannetje arriveren. En verdraaid: na exact 5 minuten draaide er een auto de plaats op met een mannetje in overall. Dat zou hem moeten zijn.
Samen scheurden we piepend door de bochten naar de kapotte wiefoek.

Follow my husband


Op zijn buik liggend constateerde hij dat die kapot was. Dat hadden we al gedacht.
Ik sleepte er een andere kampeerder bij die een enkel woord Duits sprak, maar het wilde maar niet vlotten met onze technische conversatie.
Handig mannetje belde een mooie vrouw - ik zag het plaatje op zijn toestel - en stopte me de telefoon in de hand.
Wanneer we naar huis wilden, vroeg ze me hakkelend in het Engels.
Ja, today dus, we hadden al uren onderweg willen zijn.
'Follow my husband,' was het enige zinnige dat er nog uitkwam, ongeveer tien keer herhaald.
Ik maande met gebaren de husband om zijn rijstijl, waarvan ik net had kunnen genieten, ietsje te matigen anders zouden we hem zeker kwijtraken en we volgden hem door het dorpje met - zoals overal die vakantie - legio afgesloten wegen.
Bij zijn huis aangekomen, een woonhuis met een stuk of wat aftandse auto's in de tuin te koop en een bergje bumpers ernaast, vroeg hij mijn vriendin de sleutels van de camper.

Iedereen blij


Zijn vrouw wees ons de weg naar een restaurantje en verzekerde ons dat we na een hodina terug mochten komen om ons kwakkelende karretje op te halen.
Na een uur wandelden we terug en net op dat moment werd hij inderdaad - zonder ons gevreesde uitlaatgeluidje - keurig van de oprit op straat gereden. Het handige mannetje vroeg ons omgerekend 28 euro voor zijn perfecte laswerk. Hij kreeg nog een fooitje.
Bij mijn garage ben ik tenslotte al 35 euro kwijt als ik de auto alleen nog maar het terrein op gereden heb met de verzekering dat er een onhandig mannetje een blik op zal werpen.
Maar waarschijnlijk had ons mannetje de dag van zijn leven, want verderop in een stad zagen we dat er geadverteerd werd met een uurtarief van omgerekend nog geen tientje bij de garages.
In ieder geval was iedereen gelukkig. Wij, hij en ons pruttelende karretje nog het meest.
De moraal van dit verhaal: als je toch een kapotte uitlaat wilt krijgen, doe dat dan in Tsjechië. Scheelt je 550 euro voor een nieuwe.

(Omdat de kapotte uitlaat nog steeds niet fotogeniek is, plaats ik maar weer wat anders wat kapot is. Het hoofd van deze onhandige meneer in een nis op een kasteel is vervangen door een lelijk afstekend betonhoofd, maar zonder handen kan hij blijkbaar best verder de gevel sieren. Wie het is? Geen idee.)

1 opmerking:

  1. He Netjo, als taalpurist, mag HET bravoure ook? Ik dacht dat het DE bravoure was. Xx

    BeantwoordenVerwijderen