Een nieuw blog


Blog van kinderboekenschrijfster Netty van Kaathoven. Zoek je informatie over een van mijn boeken klik dan rechts op het juiste label en je krijgt de selectie die je zoekt.
Blogs over enkele reizen van me vind je ook door op het juiste label rechts te klikken.
Wil je me ergens over benaderen mail dan naar zjors#casema.nl en vervang daarin de # door een @

zondag 17 juni 2018

Kirgizië 36 - De stenen.

Natuurlijk moesten we ook de beroemde petrogliefen gaan bekijken. We naderden het stenenveld waar ze her en der tussen verspreid liggen via een oude landingsbaan die onze chauffeur uitdaagde met de beide armen wijd uitgespreid over het asfalt zonder kuilen te zoeven.
Het veld ligt een beetje desolaat tussen niet-afgebouwde gebouwen te verpieteren. Op de dag dat wij er kwamen zat er een mevrouw op een bankje om wat entree te heffen. Ze woont naast het veld en past op de kostbaarheden als ze thuis is en anders staat het hek gewoon open. Hier en daar stond een vlaggetje en daar zou dan een petroglief te zien zijn. Soms konden we ze ook inderdaad vinden. Ik vond de bemoste stenen meestal mooier en zeker niet in het minst het uitzicht! Dat er nog niet zo veel respect was voor de stenen bij de bewoners merkten we aan de geiten, die mochten gewoon tussen de eeuwenoude schatten grazen.










Op een andere dag waren we bij de Buranatoren, een overblijfsel van de zijderoute en een van de topattracties van Kirgizië voor het toerisme. Omdat het regende keken de steenmannetjes aan de voet van de toren extra droevig. Ook hier kwam een herder pas in actie toen zijn koeien tussen de petrogliefen en steenmannetjes door banjerden.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten