Maar eerst gingen we langs de mooie bloemen, langs de picknickplaats waar de jongetjes speelden met op afstand bestuurbare tanks (waar leren ze dat?), langs de boomgaard met het oude huisje waar de kindertjes ons prettig gezelschap vonden, langs de oude man die ons trots een (bijna onbegaanbaar) binnenpaadje wees naar het fort waar hij vervolgens zo trots vertelde dat we bijna dachten dat hij het zelf gebouwd had. Misschien zei hij dat ook want we verstonden hem niet.
Ook nog langs het mooie uitzicht op het stadje met de flats, langs het wapperende wasgoed aan die flats en zo kwamen we toch nog beneden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten