Aan de kinderen leest men de toekomst af, zegt men. Volgens mij zit het dan met de toekomst van deze landen wel goed. Ik was verrast door de vreugde en de opgewektheid van de kinderen. Zie je in Nederland nogal eens lastige of zeurderige kinderen in het straatbeeld, daar zag ik ze niet. Ze hebben niks en zijn blij met alles. Met een toerist die even naar ze zwaait, met een poes die zich laat aaien, met een stuk ananas dat ze krijgen van hun moeder. Ze nemen deel aan het leven van de volwassenen. Zitten uren stil tussen de koopwaar van hun moeder, vallen in slaap achter de kraam, bemensen de kraam zelfs al op vijfjarige leeftijd als mama even weg moet. Mogen mee met papa voor op de scooter, slapen op de bank in de hal als papa nachtwacht is in het hotel.
En gaan naar school, een paar uur per dag.
En zonder uitzondering zijn ze blij en vrolijk of op zijn minst heel tevreden naar de wereld om hen heen. Ik heb er niet een horen huilen, niet een horen zeuren. Hoe het mogelijk is? Ik weet het niet. Misschien omdat hun hoofd niet vol zit met dingen die ze moeten?
Ik word er wel blij van om dat te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten