Een shirdak bestaat uit een dikke viltlaag waar een van de Kirgizische symbolen uit is geknipt, de opening wordt vervolgens opgevuld met hetzelfde symbool uit een andere kleur geknipt. Als onderlaag komt er een neutrale kleur vilt tegenaan. Samen is het een dik pakket dat gebruikt wordt als tapijt op de vloer, wandversiering, kussen op een bank, aankleding van een yurt, of wat je ook verzint. De manier waarop je het een en ander aan elkaar naait luistert nauw naar de oude Kirgizische wetten.
Hier tekent Big Mama het door mij gewenste symbool op het blauwe vilt.
Daarna knipt ze het dikke vilt met nog eens de groene kleur eronder in een keer door. Daar heb je een stevige schaar en stevige handen voor nodig.
Dan wordt het blauw in het groen gelegd en andersom en heb je twee spiegelbeeldige shirdaks in wording. Vanaf de achterkant wordt de beeltenis in het sjabloon met dun garen vastgenaaid, waarbij je in dezelfde beweging twee dikke getwijnde draden aan de voorkant mee vastnaait. En dan moeten die draden ook nog eens netjes naast elkaar liggen zodat ze een v-vormige lijn laten zien. het vereist wat handigheid, zeker omdat de naald door dik vilt moet. Blaren gegarandeerd!
Rechtuit is al een klus, maar het scherpe hoekje netjes om is een heuse uitdaging te noemen.
Mocht je getwijnde draad in de gewenste kleur op zijn, dan spint Big Mama met een snelheid die je niet eens kunt volgen met je fototoestel, in een minuutje met een spintol vanuit een pluk ruwe geverfde wol een nieuwe draad. Even twijnen vanuit drie draden en daar kun je weer verder. Van oudsher konden ze natuurlijk geen spinnewielen meenemen op de rug van een kameel of paard, dus de vaardigheid van spinnen met een tolletje wordt al vroeg geleerd.
Na een dag werken en nog wat avondjes daarna 'pitten' was mijn eerste shirdak klaar. Rondom de beeltenis worden met een zwarte draad namelijk op kleine afstanden de contouren gevolgd door dwars door de twee lagen dikke vilt te steken. Wij noemden dit 'pitten'. Dit om te voorkomen dat je twee aan elkaar genaaide vilten lappen hebt met een holle ruimte ertussen. Voor de stevigheid en voor de sier.
Een van de twee is klaar, het spiegelbeeld moet nog.
Hieronder wat shirdaks van Big Mama en haar schoondochters die gereed stonden voor verkoop.
En dan nog een typisch voorbeeld van 'hoeveel shirdaks zou ik nog kunnen meenemen in mijn volle koffer?' Zes dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten